Έσταξε αίμα στα ταμπλό σε όλον τον κόσμο. Πόσο ανησυχούμε;

H συμπεριφορά των επενδυτών τόσο στην Αθήνα όσο και παγκοσμίως μπορεί να δικαιολογηθεί σε αδρές γραμμές από δύο συνιστώσες.

Η μία έχει να κάνει με την ανάφλεξη της γεωστρατηγικής κρίσης στη Μ. Ανατολή, ή έστω τις αυξημένες πιθανότητες για κάτι τέτοιο. Με άμεσες προεκτάσεις στην τιμή του πετρελαίου και το ενδεχόμενο να υπάρξουν νέες πληθωριστικές πιέσεις λόγω της βαριάς στάθμισης των τιμών των πετρελαιοειδών στους αντίστοιχους μακροοικονομικούς δείκτες των μεγάλων οικονομιών.

Η δεύτερη έχει να κάνει με τα νέα δεδομένα στις ΗΠΑ σχετικά με την αγορά εργασίας, που υποδεικνύει μια κλίση προς υφεσιακό περιβάλλον, και εκθέτει τη Fed σε λάθος χειρισμό ως προς την παράταση να παρέμβει στα επιτόκιά της.

Τα παραπάνω απετέλεσαν την αφορμή για ένα γενικευμένο sell off, που οδήγησε σε έντονες ρευστοποιήσεις και κινδυνολογία, ειδικότερα προς το τέλος της εβδομάδας.

Κι όμως, αν αναλύσει κάποιος βαθύτερα, θα παρατηρήσει ότι προς το παρόν αποκλείεται μια κλιμάκωση.

Ως προς τη γεωστρατηγική κρίση, θεωρώντας ότι είναι και η σημαντικότερη μεταβλητή, η τιμή του αργού παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα του 2024 και σίγουρα τα χαμηλότερα στην παρούσα φάση. Εξάλλου, θα ήταν και το πρώτο εμπόρευμα που θα αντιδρούσε ανώμαλα, εφόσον οι παίκτες θεωρούσαν βέβαιο ότι η κατάσταση θα εκτραχυνθεί.

Μα και ως προς το δεύτερο, μπορεί τα μακροοικονομικά της τελευταίας εβδομάδας να μην «άρεσαν», όμως το γενικότερο πλαίσιο υποδεικνύει ένα «soft landing» και ειδικά εάν όντως η τιμή του πετρελαίου παραμείνει ελεγχόμενη, καθώς θα εξασφαλίσει έτσι ότι και ο πληθωρισμός θα παραμείνει ελεγχόμενος.

Γιατί όμως συμπεριφέρθηκαν τόσο άτσαλα οι μετοχικές αγορές;

Μιλώντας γενικότερα, οι πιέσεις που δέχτηκαν οι μετοχές παγκοσμίως (και κυρίως στις ΗΠΑ) οφείλονται πλην άλλων και σε μια αθρόα μετακίνηση κεφαλαίων σε ομόλογα κάθε λογής, τόσο αμερικανικά όσο και ευρωπαϊκά. Εν ολίγοις, με τους επενδυτές να προεξοφλούν πλέον ανοιχτά την απευθείας παρέμβαση της Fed στα επιτόκια στην επερχόμενη συνεδρίαση της 18ης Σεπτεμβρίου, (πολλοί επιμένουν για μια γενναία κίνηση 50 μ.β.) μετά και τις δηλώσεις του Powell, είναι λογικό να αγοράζονται ομόλογα σε όσο το δυνατόν υψηλότερο (τρέχον) ονομαστικό επιτόκιο κουπονιού, αναμένοντας τις επόμενες εκδόσεις σε χαμηλότερο. Έτι περαιτέρω, τα στοιχήματα είναι χοντρά για το valuation των επόμενων μηνών να βρεθεί σε premium από 20% έως 40% υψηλότερο. Η κατάσταση προσιδιάζει την αντίστοιχη στα ευρωπαϊκά, όπου υπάρχουν σημαντικές ευκαιρίες σε «ασφαλή» ακόμα ομόλογα, καθώς αμβλύνονται σημαντικά και οι φόβοι που προέκυψαν από την πολιτική ασάφεια στη Γαλλία.

Με άλλα λόγια, ήρθε η ώρα των ομολόγων, καθώς με αρκετά μεγάλη αυτοπεποίθηση ξεκίνησαν οι τοποθετήσεις λίγες ημέρες πριν την -επιτέλους- παρέμβαση στα επιτόκια της Fed. Η απόδοση του αμερικανικού δεκαετούς αντανακλά τα παραπάνω, που είδε χαμηλά περιόδου και κάτω από 4,8%.

Η κίνηση του Χρυσού, δε, σε νέα ιστορικά υψηλά και πάνω από τα 2500 δολάρια ανά ουγγιά στα συμβόλαια Σεπτεμβρίου στη Νέα Υόρκη, επιρρωνύουν τα παραπάνω, ώστε να θεωρείται ότι υπήρξε μια στροφή σε «ασφαλή» καταφύγια με αφορμή την επιπλοκή στη Μ. Ανατολή.

Εστιάζοντας στο ελληνικό Χρηματιστήριο, η συναλλακτική δραστηριότητα της Παρασκευής ήταν ομολογουμένως μεγάλη, στα 120 εκατ. ευρώ, με τα 117 εξ αυτών να περνούν απευθείας από το ταμπλό, ενδεικτικό της ανησυχίας των επενδυτών που αποφάσισαν συντονισμένα να ρευστοποιήσουν σε αυτά τα επίπεδα.

Υπενθυμίζοντας ότι το sell off της 2ης ημέρας του Αυγούστου συνιστά τη χειρότερη (αρνητική) απόδοση των τελευταίων 17 μηνών, με όλες της μετοχές της μεγάλης και της μεσαίας κεφ/σης (πλην του ΟΛΠ και της αδιάφορης DIMAND) να κλείνουν αρνητικές, επί συνόλω 100 πτωτικών έναντι μόλις 12 ανοδικών μετοχών.

Ωστόσο, η συνολική εβδομαδιαία συναλλακτική δραστηριότητα ήταν από μέτρια έως και χαμηλή, απότοκο αφενός της έλλειψης βασικής μεσοπρόθεσμης κατεύθυνσης, αφετέρου της θερινής ραστώνης που έχει κάνει την εμφάνισή της σιγά σιγά.

Κι έτσι, όχι μόνο διεκόπη το όμορφο σερί των τελευταίων 4 ανοδικών εβδομάδων, αλλά χάθηκαν τα μισά κέρδη του εν λόγω σερί.

Ο Γενικός μας Δείκτης επέστρεψε άμεσα στην περιοχή όπου οριοθετείται η ανοδική τάση και πέριξ των 1430 μονάδων, ένα κρίσιμο επίπεδο που θα δείξει και τις ανοχές των μεσοπρόθεσμων.

Επιμέρους, πολλά χαρτιά συντήρησαν την ανοδικότητά τους, απόρροια της -ούτως ή άλλως- ανθεκτικής εικόνας των τελευταίων πολλών εβδομάδων.

Στα στατιστικά, ΕΤΕ, ΜΥΤΙΛ, ΜΠΕΛΑ εξέπληξαν αρνητικά με μεγάλες εβδομαδιαίες απώλειες. Ειδικότερα για την ΕΤΕ, η προ ημερών αποκοπή μερίσματος δεν έχει καν απορροφηθεί, εκθέτoντας τη δεικτοβαρή μετοχή σε απώλειες 11% από τις πρόσφατες κορυφές της. Κι εδώ, όμως, έχουμε μια περίπτωση μετοχής άκρως ανοδικής, που «έρχεται» από την περιοχή των 6 ευρώ στις αρχές του έτους και την περιοχή των 3,80 στις αρχές του 2023.

Μην θέλοντας να αναλωθούμε σε καθεμιά περίπτωση ξεχωριστά, η γενική εικόνα είναι καλή. Τουλάχιστον στο πλαίσιο των «ενδιαφερόντων» τίτλων που συχνά μνημονεύουμε, όπως ΜΥΤΙΛ, ΟΠΑΠ, ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ΟΛΠ, ΤΙΤC, CENER, ΜΠΕΛΑ, ΕΕΕ, ΕΥΡΩΒ, ΚΡΙ, ΙΝΤΕΚ κ.α.

Μην ξεχνάμε ότι είμαστε εδώ και πολλούς μήνες εντός επενδυτικής βαθμίδας, με ό, τι αυτό συνεπάγεται τόσο για τα ομόλογά μας αλλά και για τη συνολικότερη αίσθηση στο μετοχικό σκέλος. Εξάλλου, οι παράγοντες που δικαιολογούν αφενός την έως τώρα εξαιρετική ανοδική πορεία 18 μηνών, αφετέρου την ανοδική συνέχιση στο μεσοπρόθεσμο, στέκουν ως έχουν.

Τα εταιρικά αποτελέσματα συνεχίζονται πολύ δυνατά, με αιχμή του δόρατος τις τράπεζες, που αν και όχι τόσο ουσιαστικά όσο άλλων (βλ. ΜΥΤΙΛ, ΓΕΚΤΕΡΝΑ, ΙΝΤΕΚ, ΟΠΑΠ κ.λπ) είναι σημαντική «διαφήμιση», με την επιχειρηματική βάση να εδράζεται σε δύο πυλώνες: την επίδραση της θετικής πορείας των μετοχών αυτών στο ταμπλό (ψυχολογικά και σταθμικά), και τη γενικότερη παρατήρηση πως ένα «στιβαρό» τραπεζικό σύστημα βοηθά σε όλες τις εκφάνσεις της εγχώριας οικονομίας.

Μην ξεχάσετε να μπείτε στην κοινότητά μας!

Πατήστε ΕΔΩ


Άλλες δημοσιεύσεις:

Επιστροφή στα Άρθρα